کد مطلب:42088
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:26
جهجاه بن سعيد غفاري كه بود و چگونه نام او در تفسير سوره منافقون آمده است؟
اواخر سال ششم هجري و ماه ذيقعده بود، پيامبر اسلام (ص) به قصد زيارت كعبه (عمره) ـ و نه به قصد جنگ ـ به سوي مكه حركت كرد، عدة كثيري از مسلمانان مهاجر و انصار و مردم اطراف مدينه، در ركاب پيامبر رهسپار شدند.
پيامبر از همان آغاز سفر، نگران بود كه قريش مانع از ورود آنان به مكه شوند يا دست به جنگ بزنند، حدس پيامبر درست بود زيرا با وجود آنكه در نزديكيهاي مكه، پيامبر و عموم مسلمانان احرام بستند (و اين خود نشان ميداد كه فقط قصد زيارت كعبه را دارند) گزارش رسيد كه قريش از كوچك و بزرگ مسلح و آماده جنگ شده و تا منطقة «ذيطوي» پيشروي كردهاند تا راه را بر پيامبر ببندند.
پيامبر ناگزير مسير خود را عوض كرد و از بيراهه به سوي مكه حركت نمود و در نزديكيهاي مكه در دامنة «حديبيه» اردو زد.
چندين پيك ميان پيامبر و قريش رد و بدل شد و حضرت كوشش كرد آنان را قانع سازد كه به قصد انجام عمره آمده است و نظر جنگ ندارد، ولي قريش با لجاجت و يك دندگي عجيبي پيغام دادند كه اجازة ورود به مكه نخواهند داد و با تمام قدرت ايستادگي خواهند نمود
آخرين پيكي كه پيام رسول خدا را به قريش رساند، «عثمان بنعفان» بود، پس از آنكه عثمان پيام رسول خدا مبني بر عزم زيارت كعبه و بازگشت به مدينه را به اطلاع قريش رساند، قريش او را بازداشت كردند و اجازة بازگشت ندادند.
با تأخير مراجعت عثمان، شايع شد كه عثمان بدست قريش كشته شده است. پيامبر (ص) از اين موضوع سخت ناراحت شد و تصميم به جنگ با بت پرستان قريش گرفت و بدين منظور پيماني از ياران خود گرفت، پيماني به منظور جانبازي و فداكاري در راه خدا.
اين پيمان كه بعدها در تاريخ اسلام بنام «بيعت رضوان» معروف گرديد، زير درختي صورت گرفت و مسلمانان با پيامبر پيمان بستند تا با دشمن بجنگند و از ميدان جنگ فرار نكنند (سيرة ابن هشام /3/320 ـ 330)
خداوند در مورد اين پيمان ميفرمايد:
«كساني كه با تو بيعت ميكنند، در واقع با خدا پيمان ميبندند و دست خدا بالاتر از دست آنانست، هر كس نقض بيعت كند به ضرر خويش اقدام مينمايد، و هر كس به پيماني كه با خدا بسته، وفادار بماند، خداوند پاداشي بزرگ به او عطا خواهد كرد» (فتح /10)
«خدا از مؤمناني كه زير درخت با تو بيعت كردند، راضي گشت، خدا از آنچه در دلهاي آنان بود، آگاه شد و به (دلهاي) آنان آرامش بخشيد و پاداش آنان را فتحي نزديك قرار داد». (فتح /19)
يكي از چهرههاي درخشاني كه آن روز زير درخت، پيمان جهاد و جانبازي با پيامبر بست، «جهجاه بن سعيد» بود. (الاصابه /1/254)
او در جنگ «مريسيع» (جنگ مسلمانان با قبيلة بني المصطلق) نيز در ركاب پيامبر اسلام شركت نموده بود و به واسطة مشاجرهاي كه با يكي از منافقان داشت، نام او براي نخستين بار در تاريخ اسلام در تفسير سورة «منافقون» به ميان آمده است.
: آية الله جعفر سبحاني
شخصيتهاي اسلامي شيعه ج 1 ـ 2
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.